Wat is dat toch met emoties?
We hebben ze nodig, ze maken ons mens. Maar zo vaak zitten ze ons in de weg.
Door boosheid doe je soms dingen waar je later spijt van krijgt. Of je blokkeert, komt niet meer uit je woorden. Je kan zelfs situaties gaan vermijden omdat ze je boos maken. Maar boosheid zorgt er ook voor dat je leert waar jouw grenzen liggen.
Verdriet is verschrikkelijk. Tegelijkertijd laat het je zien hoe belangrijk iemand voor je is…
Angst maakt dat je situaties uit de weg gaat, dat je bevriest, dichtklapt, dat je geen nieuwe dingen durft, terwijl je weet dat het eigenlijk heel leuk zou zijn. Toch voorkomt angst ook een hoop gevaarlijke situaties.
Ik zelf was kampioen geworden in het negeren en wegdrukken van mijn emoties. Ik wist totaal niet wat ik er mee aan moest, maar wel dat het me in de weg stond. Dus net doen of ze er niet zijn en door. Bij mij resulteerde dat in een soort stenen toren die om mij heen stond, lekker dik, kwam niks doorheen. Heel af en toe spiekte ik eens door het hoge raam daarboven, maar meestal sloot ik me veilig op. Enkele personen liet ik door mijn goed beveiligde deur naar binnen, maar ik kon ze er ook zo weer uit gooien, wanneer het te eng werd. En de bewaker die ik opgesteld had, was degene die het het meest voor het zeggen had. En beschermen kon die: snel, scherp en hardhandig.
Tot de dag dat mijn toren afgebroken werd. Tot op de grond gelijkgemaakt. Stond ik daar in al mijn kwetsbaarheid. Het enige wat ik toen kon bedenken was me te verstoppen. In mijn ‘echte’ huis. En weer op gaan bouwen. Een hele klus. Het lukte me alleen niet zo goed meer. Er bleven gaten vallen, waardoor ik kwetsbaar bleef. Met als gevolg dat ik overvallen bleef door emoties.
En toen… een aantal jaar later, nadat mijn toren nog een paar keer tot op de grond was ingestort, zocht ik hulp. Ik ontmoette iemand die mij liet inzien wat voor kansen emoties je bieden. Elke emotie, klein en groot is de moeite waard om te onderzoeken. Waarom heb ík die emotie? Wat wil die mij eigenlijk vertellen? Welke pijn ligt eronder? Kan ik die pijn zelf gaan verzachten of zelfs helen? En wat doet dat dan met mijn emoties, mijn gedrag, mijn reactie?
Het is bizar hoe sterk mijn reacties op de personen en situaties om mij heen zijn veranderd, nadat ik besloot elke emotie aan een grondig onderzoek te onderwerpen. En wanneer er kwartjes vallen, dan vallen ze goed en ben ik in staat om een reactie, zoals ik die altijd gehad heb, totaal te voelen verdwijnen. Ik voel het van me afvallen en heb het niet meer nodig. Een proces waaraan ik de nodige uurtjes al heb besteed en ik ben nog lang niet uitgeleerd. Maar een proces wat fantastisch is en het leven zo veel interessanter en gemakkelijker maakt.
Dit kan ik jou nu ook leren….
https://www.ilonaspraktijk.nl/energetisch-coach/